Το κουδούνι ξαναχτυπά!

Το κουδούνι ξαναχτυπά!

Και η νέα σχολική χρονιά είναι πλέον έτοιμη να ξεκινήσει για ακόμα φορά, προσφέροντας απλόχερα στους μαθητές της, τις γνώσεις αλλά και τα απαιτούμενα «όπλα» για να προχωρήσουν δυναμικά και με ασφάλεια στη ζωή τους.
Μετά από ένα καλοκαίρι ανεμελιάς, ξεκούρασης, παιχνιδιού και ξενοιασιάς τα παιδιά πρέπει να γεμίσουν ξανά τις σχολικές τους τσάντες με τα απαραίτητα εφόδια του μαθητή, αλλά πάνω απ’ όλα με υπευθυνότητα, ομαδικότητα, επιμέλεια, πειθαρχία, συνέπεια και δεκτικότητα προς τις καινούριες γνώσεις που οι δάσκαλοί τους πρόθυμοι θα τους προσφέρουν. Κάθε αρχή και δύσκολη, όπως λένε όλοι, αλλά αν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις όλα γίνονται πιο εύκολα και προσιτά. Είναι κοινώς και αναντίρρητα αποδεκτό ότι τα περισσότερα παιδιά, ειδικά εκείνα που βρίσκονται σε μικρή ηλικία, αντιμετωπίζουν κάποιες φοβίες με την έλευσή τους στα σχολεία που έχουν ως επακόλουθο την εμφάνιση δυσπροσαρμοστικής συμπεριφοράς. Η «σχολική φοβία» του παιδιού συνδέεται με την ιδέα ότι θα πρέπει να εγκαταλείψει το οικογενειακό του περιβάλλον αλλά και με την εντύπωση μήπως κατά τη διάρκεια της απουσίας του η μητέρα του πάθει κάτι κακό… Επομένως επικαλείται διάφορες δικαιολογίες για την απουσία του από το σχολείο και την παραμονή στο σπίτι του στο οποίο νιώθει ασφάλεια και σιγουριά. Η υπερπροστατευτικότητα της μητέρας, η εξαρτητική σχέση του παιδιού από την ίδια, καθώς και η δυσλειτουργική δομή της οικογένειας αλλά και η έλλειψη επικοινωνίας των μελών της, αποτελούν μερικούς από τους λόγους που σχετίζονται με την οικογένεια και μπορούν να προκαλέσουν τη «σχολειοφοβία». Πρέπει να γίνει κοινή συνείδηση ότι αυτό που έχει σημασία εκτός από τη ταχεία και επιτυχή επιστροφή του παιδιού στο σχολείο είναι τόσο η ομαλή του επανένταξη και προσαρμογή στο σχολικό περιβάλλον, όσο και η αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας μέσα στην οικογένεια. Ο βαθμός επίτευξης αυτού του στόχου εξαρτάται άμεσα από το κατά πόσο οι ίδιοι οι γονείς θέλουν να βοηθήσουν το παιδί τους. Το βέβαιο είναι ότι οφείλουν να το βοηθήσουν. Ο ρόλος του σχολείου στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού είναι πολύπλευρος και απαραίτητος.
Η έννοια της ομαδοποίησης των μαθητών σε συγκεκριμένες τοποθεσίες για να διδαχτούν υφίσταται από την εποχή των Κλασσικών χρόνων της ελληνικής αρχαιότητας. Η Ακαδημία του Πλάτωνα και η Περιπατητική Σχολή αποτελούσαν οργανωμένα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα προς αντίθεση της κατ' οίκον ιδιαίτερης διδασκαλίας την οποία επιτελούσαν οι «παιδοτρίβες». Η Βυζαντινή αυτοκρατορία είχε, από το 425 μ.Χ., εκπαιδευτικό σύστημα που ξεκινούσε από την στοιχειώδη εκπαίδευση η οποία ήταν προαπαιτούμενο για τους στρατιωτικούς. Από τότε επικρατούσε η ανάγκη μάθησης και απόκτησης των απαιτούμενων γνώσεων για την επιβίωση. Η σχολική εκπαίδευση εκφράζει τις αξίες, τις στάσεις και τους σκοπούς της κοινωνίας, και, επομένως, η οργάνωση και η δομή του σχολείου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη της προσωπικότητας και την ισορροπία της ψυχικής υγείας του εκάστοτε παιδιού. Η ιδέα της κοινωνικοποίησης του μαθητή είναι απόλυτα συνυφασμένη με την εκπαίδευση στο σχολείο. Η καλή και σωστή λειτουργία του σχολείου βοηθά όλα τα παιδιά να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους ικανότητες με τη συνεχόμενη επαφή τους με συνομήλικους και όχι μόνο αλλά και με τις διάφορες δραστηριότητες που κάνουν στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διδασκαλίας τους. Το σχολείο λειτουργεί σα μια προέκταση της κοινότητας και της οικογένειας και όχι ως ένα σύστημα που είναι απομονωμένο και λειτουργεί ανεξάρτητα από αυτά.
Μεγάλη είναι και η συμβολή του δασκάλου στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του μαθητή. Ένας δάσκαλος μπορεί να λειτουργεί ακόμα και ψυχοθερα¬πευτικά στο παιδί, αρκεί και ο ίδιος βέβαια να το θέλει και να είναι σε θέση να το κάνει ανακαλύπτοντας τις κατάλληλες μεθόδους διδασκαλίας. Επομένως καταλήγουμε εύκολα στο συμπέρασμα ότι οι γνώσεις και οι εμπειρίες που παίρνουμε από τα σχολικά μας χρόνια είναι αναγκαία εφόδια για την μετέπειτα εξέλιξή μας σαν πολίτες, αλλά πάνω από όλα σαν άνθρωποι. Οφείλουμε να σεβόμαστε τον εκάστοτε δάσκαλο-καθηγητή που προσπαθεί να μας εμφυσήσει τις γνώσεις του, και μέσω της διδασκαλίας του να βάλει το δικό του «λιθαράκι» στο δύσκολο έργο του κτισίματος της προσωπικότητας αλλά και του ήθους μας.
Καλή σχολική χρονιά!

Καστρινού Ανδριάνα
Ιστορικός-Αρχαιολόγος