..Στις γειτονιές της πόλης..
Βάρδα: Η άγρυπνη πόλη
Τα καθημερινά προβλήματα και ελλείψεις που οποιαδήποτε μεγαλούπολη καλείται να επιλύσει, ποικίλουν και είναι ανάλογα με το βαθμό ανάπτυξης της πόλης, αλλά και του ενδιαφέροντος των εκάστοτε αρμόδιων. Το ζήτημα είναι από ποια σκοπιά τα αντιλαμβάνεται ο καθένας και κατά πόσο επηρεάζουν την εικόνα αλλά και την ίδια τη ζωή της πόλης. Για παράδειγμα μια λανθασμένη, ηθελημένα ή μη, οπτική γωνία κάποιου μπορεί να οδηγήσει σε αυθαίρετα και σίγουρα εσφαλμένα συμπεράσματα, όπως συνέβη και στην περίπτωση δημοσιογράφου τοπικής εφημερίδας σε φύλλο της Κυριακής, τα οποία με τη σειρά τους προκαλούν τη δυσφήμιση της εκάστοτε περιοχής και την άδικη αξιολόγησή της. Γι αυτό το λόγο απαιτείται περισσότερη προσοχή από τον εκάστοτε δημοσιογράφο που ασχολείται με τη Βουπρασία.
Η πόλη της Βάρδας έχει αποδείξει ότι αντέχει στο χρόνο και πάντα βρίσκει τον τρόπο να επιλύει τα προβλήματά της, διατηρώντας ακέραιη τη δυναμικότητα και τη ζωντάνια της. Αποδεδειγμένα είναι η πόλη με την περισσότερη εμπορική κίνηση, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας αλλά και της νύχτας, λειτουργώντας σα πόλος έλξης για όλες τις ηλικίες και προτιμήσεις. «Καρδιά» της πόλης αυτής αποτελούν οι νέοι της, οι οποίοι μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους επιστρέφουν πάλι στη γενέτειρά τους την οποία και επιλέγουν ως έδρα για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία, πράγμα που δείχνει ότι εν όψει της οικονομικής κρίσης η Βάρδα τολμά και πράττει. Έτσι υπάρχει βαθμιαία αλλά και σταθερή ανάπτυξη της περιοχής και κατ΄ επέκταση της ζωής της.
Τα έργα υποδομής και ανάπτυξης, όπως αντικατάσταση δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης, τα οποία βρίσκονται σε εξέλιξη μπορεί να δημιουργoύν σε κάποιους την εντύπωση και την εικόνα μιας φαινομενικά άσχημης πόλης, εν τούτοις όμως αποτελούν απόδειξη ενδιαφέροντος αλλά και άμεσης κινητοποίησης του δήμου και σαφώς των κατοίκων, με σκοπό την καλυτέρευση της εξωτερικής εικόνας της περιοχής αλλά και της ποιότητας ζωής της. Επομένως δεν πρέπει να βιαζόμαστε να κατακρίνουμε κάτι εάν πρώτα δεν κοιτάξουμε τον απώτερο σκοπό του, και να οδηγούμε τους άλλους μέσω της παραπληροφόρησης σε άδικα συμπεράσματα.
Η καθημερινότητα στην πόλη της Βάρδας αλλάζει ολοένα και περισσότερο εναλλάσσοντας ζωηρά κυρίως χρώματα και παραστάσεις, φαινόμενο που οφείλεται ως επί το πλείστον στη δραστηριότητα και το ενδιαφέρον που επιδεικνύουν οι κάτοικοί της προσπαθώντας να δημιουργούν ολοένα και καλύτερες αλλά και πιο ευχάριστες συνθήκες επιβίωσης στη δύσκολη εποχή που διανύουμε. Το μόνο που μένει λοιπόν σε όποιον θέλει να γνωρίσει την αληθινή εικόνα της πόλης της Βάρδας είναι να κάνει ο ίδιος μια επίσκεψη για να δει με τα μάτια του την πραγματική της μορφή και όχι την παραποιημένη εικόνα που παρουσιάζεται κατά καιρούς.. Εξ’ άλλου «η εικόνα της πόλης μιλάει από μόνη της» και είναι απόλυτα διαθέσιμη για όποιον ενδιαφέρεται για την αλήθεια.
Καστρινού Ανδριάνα
Ιστορικός-Αρχαιολόγος
(ankastrinou@gmail.com)
Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010
Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010
Όταν η μπάλα ενώνει τον πλανήτη..
Όταν η μπάλα ενώνει τον πλανήτη..
Αυτό που σίγουρα έχει μείνει στο μυαλό όλων από αυτή τη χρονιά είναι το μεγάλο ποδοσφαιρικό γεγονός που καλείται «Μουντιάλ» ή αλλιώς «Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου». Η διοργάνωση αυτή πραγματοποιείται κάθε τέσσερα χρόνια υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (FIFA), η οποία δημιουργήθηκε το 1904. Σε αυτήν παίρνουν μέρος οι εθνικές ομάδες των χωρών μελών της ομοσπονδίας, οι οποίες κατάφεραν να προκριθούν ύστερα από προκριματικούς αγώνες. Θεωρείται η κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση η οποία καταφέρνει να προσελκύσει πλήθος θεατών, τηλεθεατών και χορηγών.
Η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα στον κόσμο δημιουργήθηκε το 1857 (Sheffield Football Club). Μόλις το 1905 έγινε η πρώτη συζήτηση για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος από τη FIFA (Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία). Το ποδόσφαιρο έκανε την πρώτη παγκόσμια εμφάνισή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1908 στο Λονδίνο. 13 χρόνια αργότερα ο Ζιλ Ριμέ εκλέγεται πρόεδρος της FIFΑ και συνέλαβε την ιδέα μιας παγκόσμιας διοργάνωσης με κεντρικό άξονα το ποδόσφαιρο, έχοντας ως όνειρό του όλος ο πλανήτης να ενωθεί με μία ποδοσφαιρική μπάλα. Ο Ριμέ πίστευε πως στα ολυμπιακά τουρνουά δεν αντικατοπτρίζεται η πλήρης δυναμική των Εθνών στο ποδόσφαιρο, με δεδομένο πως σε εκείνους τους αγώνες οι επαγγελματίες δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής και παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετώπισε (με κυριότερο την διαμάχη της ΦΙΦΑ με την Football Association) μπόρεσε να δώσει σάρκα και οστά στο όνειρο και να δημιουργήσει την διοργάνωση που εκτόξευσε στα ύψη την δημοφιλία του αθλήματος στα χρόνια που ακολούθησαν. Έτσι 6 χρόνια αργότερα, υπό την εποπτεία και προεδρία του Ριμέ, γίνεται μια 5μελής επιτροπή (Μπονέ, Μέισλ, Ντελονέ, Φερετί και Λίνεμαν) η οποία σχεδιάζει τη δημιουργία του Πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οι προτάσεις πέφτουν η μία μετά την άλλη, εγκρίνονται και ο Μπονέ γίνεται ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μέχρι να γίνει πραγματικότητα το Μουντιάλ της Ουρουγουάης, ο τρίτος πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας συνάντησε πολλά εμπόδια που είχαν άμεση σχέση και με την οικονομική κατάσταση της εποχής. Ιταλία, Σουηδία και Ολλανδία που έδειξαν ενδιαφέρον να διοργανώσουν τους αγώνες του 1930 έκαναν πίσω όταν ανακάλυψαν τον μεγάλο κόστος των αγώνων. Όμως, η δυναμική του αθλήματος και η εγκαθίδρυση του θεσμού, βοήθησαν την παράδοση των Παγκοσμίων Κυπέλλων να επιβιώσει και μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τελικά στις 7 Ιουλίου 1930 γίνεται η πρώτη κλήρωση για τους 4 ομίλους του ΠΚ με μόνο 13 ομάδες να συμμετέχουν, ενώ 6 μέρες αργότερα το σφύριγμα του διαιτητή Ντομίνγκο Λομπάρντι, ξεκινά τον αγώνα Μεξικού-Γαλλίας. Τελικά οι Γάλλοι θα επικρατήσουν 4-1. Η ιστορία αρχίζει να γράφεται... Στις 10-06-1934 πραγματοποιείται πάλι το Mudial στην Ιταλία μεταξύ Ιταλίας και Τσεχοσλοβακίας και νίκη της πρώτης με 2-1. Έπειτα από 4 χρόνια διοργανώτρια χώρα ορίζεται η Γαλλία, στη συνέχεια η Βραζιλία το 1950, η Ελβετία το 1954, η Σουηδία το 1958, ακολουθεί η Χιλή το 1962, η Αγγλία το 1966,το Μεξικό το 1970, η Γερμανία το 1974, έπεται η Αργεντινή το 1978, η Ισπανία το 1982, το Μεξικό το 1986, η Ιταλία το 1990, οι ΗΠΑ το 1994, η Γαλλία το 1998, η Κορέα/Ιαπωνία το 2002, η Γερμανία το 2006 και φυσικά η Ν.Αφρική το 2010, όπου και τροπαιούχος αναδείχθηκε η Ισπανία στην αναμέτρησή της με την Ολλανδία με αποτέλεσμα 1-0. Η επόμενη διοργάνωση θα πραγματοποιηθεί στη Βραζιλία το 2014,η οποία είναι και η χώρα με τις περισσότερες διαδοχικές νίκες ,7 στο σύνολο. Παρόλα αυτά, δεν είναι σίγουρο ότι θα αναλάβει τη διοργάνωση. Αν οι Βραζιλιάνοι αποσυρθούν, υπάρχει μια πρόταση να δοθεί από κοινού στην Χιλή και την Αργεντινή, όπως έγινε με την συνδιοργάνωση Ιαπωνίας/Κορέας το 2002. Σε περίπτωση που ούτε αυτό είναι εφικτό, θα εξεταστεί η μετακίνηση της διεξαγωγής της διοργάνωσης σε άλλη ήπειρο.
Το τρόπαιο: Από το 1930 μέχρι το 1970, στους νικητές δινόταν το τρόπαιο Ζιλ Ριμέ. Αρχικά ήταν γνωστό ως Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά το 1946 μετονομάστηκε σε Ζιλ Ριμέ προς τιμήν του ανθρώπου που διοργάνωσε το Πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1970, η ποδοσφαιρική ομάδα της Βραζιλίας κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο για τρίτη φορά και αποφασίστηκε να της δοθεί το κύπελλο μόνιμα. Όμως κλάπηκε το 1983 και δεν βρέθηκε ποτέ. Μετά το 1970, σχεδιάστηκε ένα νέο τρόπαιο, γνωστό σαν Τρόπαιο του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Μετά τη κλοπή του Ζιλ Ριμέ, αποφασίστηκε να μη δοθεί ποτέ σε κανέναν μόνιμα, όσες φορές κι αν το κερδίσει μια ομάδα. Η Αργεντινή, η Γερμανία (ως Δυτική Γερμανία), η Ιταλία κι η Βραζιλία, έχουν κερδίσει το δεύτερο τρόπαιο δύο φορές. Το τρόπαιο δεν θα αντικατασταθεί μέχρι το 2038, οπότε και θα γεμίσει ο χώρος στο κύπελλο, όπου αναγράφονται τα ονόματα των τροπαιούχων. Το τρόπαιο έχει ύψος 36 εκατοστά, είναι από χρυσό 18 καρατίων και ζυγίζει 10,97 κιλά. Η βάση του αποτελείται από δυο στρώματα ημιπολύτιμου μαλαχίτη και στο κάτω μέρος του αναγράφονται οι χρονιές και οι νικητές του κυπέλλου από το 1974 και ύστερα. Οι νικητές κρατάνε το κύπελλο για 4 χρόνια, μέχρι την επόμενη διοργάνωση και ύστερα παίρνουν ένα επιχρυσωμένο ακριβές αντίγραφο.
Η διοργάνωση των πρώτων μουντιάλ δίνονταν στις χώρες κατά τη διάρκεια των συναντήσεων της συνέλευσης της FIFA. Η επιλογή της τοποθεσίας διεξαγωγής των αγώνων αποτελούσε πεδίο αντιπαράθεσης, ιδιαίτερα ανάμεσα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης, τα δύο ποδοσφαιρικά κέντρα της εποχής (αλλά και σήμερα). Κι αυτό γιατί τις δύο ηπείρους χώριζε ταξίδι τριών εβδομάδων με πλοίο. Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958, για να αποφευχθούν μελλοντικές αντιπαραθέσεις και μποϊκοτάζ, η FIFA άρχισε να δίνει εναλλάξ τη διοργάνωση σε χώρες των δύο ηπείρων, πράγμα που συνεχίστηκε μέχρι και το μουντιάλ της Γαλλίας του 1998.
Το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που καλύφθηκε από την τηλεόραση ήταν του 1954. Σήμερα το μουντιάλ αποτελεί το αθλητικό γεγονός που έχει τη μεγαλύτερη τηλεθέαση στο κόσμο, ξεπερνώντας ακόμα και τους Ολυμπιακούς αγώνες αποδεικνύοντας περίτρανα ότι η «στρογγυλή αυτή θεά» συνεχίζει να μαγεύει το πλήθος.
Καστρινού Ανδριάνα
Ιστορικός-Αρχαιολόγος
Αυτό που σίγουρα έχει μείνει στο μυαλό όλων από αυτή τη χρονιά είναι το μεγάλο ποδοσφαιρικό γεγονός που καλείται «Μουντιάλ» ή αλλιώς «Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου». Η διοργάνωση αυτή πραγματοποιείται κάθε τέσσερα χρόνια υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (FIFA), η οποία δημιουργήθηκε το 1904. Σε αυτήν παίρνουν μέρος οι εθνικές ομάδες των χωρών μελών της ομοσπονδίας, οι οποίες κατάφεραν να προκριθούν ύστερα από προκριματικούς αγώνες. Θεωρείται η κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση η οποία καταφέρνει να προσελκύσει πλήθος θεατών, τηλεθεατών και χορηγών.
Η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα στον κόσμο δημιουργήθηκε το 1857 (Sheffield Football Club). Μόλις το 1905 έγινε η πρώτη συζήτηση για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος από τη FIFA (Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία). Το ποδόσφαιρο έκανε την πρώτη παγκόσμια εμφάνισή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1908 στο Λονδίνο. 13 χρόνια αργότερα ο Ζιλ Ριμέ εκλέγεται πρόεδρος της FIFΑ και συνέλαβε την ιδέα μιας παγκόσμιας διοργάνωσης με κεντρικό άξονα το ποδόσφαιρο, έχοντας ως όνειρό του όλος ο πλανήτης να ενωθεί με μία ποδοσφαιρική μπάλα. Ο Ριμέ πίστευε πως στα ολυμπιακά τουρνουά δεν αντικατοπτρίζεται η πλήρης δυναμική των Εθνών στο ποδόσφαιρο, με δεδομένο πως σε εκείνους τους αγώνες οι επαγγελματίες δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής και παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετώπισε (με κυριότερο την διαμάχη της ΦΙΦΑ με την Football Association) μπόρεσε να δώσει σάρκα και οστά στο όνειρο και να δημιουργήσει την διοργάνωση που εκτόξευσε στα ύψη την δημοφιλία του αθλήματος στα χρόνια που ακολούθησαν. Έτσι 6 χρόνια αργότερα, υπό την εποπτεία και προεδρία του Ριμέ, γίνεται μια 5μελής επιτροπή (Μπονέ, Μέισλ, Ντελονέ, Φερετί και Λίνεμαν) η οποία σχεδιάζει τη δημιουργία του Πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οι προτάσεις πέφτουν η μία μετά την άλλη, εγκρίνονται και ο Μπονέ γίνεται ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μέχρι να γίνει πραγματικότητα το Μουντιάλ της Ουρουγουάης, ο τρίτος πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας συνάντησε πολλά εμπόδια που είχαν άμεση σχέση και με την οικονομική κατάσταση της εποχής. Ιταλία, Σουηδία και Ολλανδία που έδειξαν ενδιαφέρον να διοργανώσουν τους αγώνες του 1930 έκαναν πίσω όταν ανακάλυψαν τον μεγάλο κόστος των αγώνων. Όμως, η δυναμική του αθλήματος και η εγκαθίδρυση του θεσμού, βοήθησαν την παράδοση των Παγκοσμίων Κυπέλλων να επιβιώσει και μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τελικά στις 7 Ιουλίου 1930 γίνεται η πρώτη κλήρωση για τους 4 ομίλους του ΠΚ με μόνο 13 ομάδες να συμμετέχουν, ενώ 6 μέρες αργότερα το σφύριγμα του διαιτητή Ντομίνγκο Λομπάρντι, ξεκινά τον αγώνα Μεξικού-Γαλλίας. Τελικά οι Γάλλοι θα επικρατήσουν 4-1. Η ιστορία αρχίζει να γράφεται... Στις 10-06-1934 πραγματοποιείται πάλι το Mudial στην Ιταλία μεταξύ Ιταλίας και Τσεχοσλοβακίας και νίκη της πρώτης με 2-1. Έπειτα από 4 χρόνια διοργανώτρια χώρα ορίζεται η Γαλλία, στη συνέχεια η Βραζιλία το 1950, η Ελβετία το 1954, η Σουηδία το 1958, ακολουθεί η Χιλή το 1962, η Αγγλία το 1966,το Μεξικό το 1970, η Γερμανία το 1974, έπεται η Αργεντινή το 1978, η Ισπανία το 1982, το Μεξικό το 1986, η Ιταλία το 1990, οι ΗΠΑ το 1994, η Γαλλία το 1998, η Κορέα/Ιαπωνία το 2002, η Γερμανία το 2006 και φυσικά η Ν.Αφρική το 2010, όπου και τροπαιούχος αναδείχθηκε η Ισπανία στην αναμέτρησή της με την Ολλανδία με αποτέλεσμα 1-0. Η επόμενη διοργάνωση θα πραγματοποιηθεί στη Βραζιλία το 2014,η οποία είναι και η χώρα με τις περισσότερες διαδοχικές νίκες ,7 στο σύνολο. Παρόλα αυτά, δεν είναι σίγουρο ότι θα αναλάβει τη διοργάνωση. Αν οι Βραζιλιάνοι αποσυρθούν, υπάρχει μια πρόταση να δοθεί από κοινού στην Χιλή και την Αργεντινή, όπως έγινε με την συνδιοργάνωση Ιαπωνίας/Κορέας το 2002. Σε περίπτωση που ούτε αυτό είναι εφικτό, θα εξεταστεί η μετακίνηση της διεξαγωγής της διοργάνωσης σε άλλη ήπειρο.
Το τρόπαιο: Από το 1930 μέχρι το 1970, στους νικητές δινόταν το τρόπαιο Ζιλ Ριμέ. Αρχικά ήταν γνωστό ως Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά το 1946 μετονομάστηκε σε Ζιλ Ριμέ προς τιμήν του ανθρώπου που διοργάνωσε το Πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1970, η ποδοσφαιρική ομάδα της Βραζιλίας κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο για τρίτη φορά και αποφασίστηκε να της δοθεί το κύπελλο μόνιμα. Όμως κλάπηκε το 1983 και δεν βρέθηκε ποτέ. Μετά το 1970, σχεδιάστηκε ένα νέο τρόπαιο, γνωστό σαν Τρόπαιο του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Μετά τη κλοπή του Ζιλ Ριμέ, αποφασίστηκε να μη δοθεί ποτέ σε κανέναν μόνιμα, όσες φορές κι αν το κερδίσει μια ομάδα. Η Αργεντινή, η Γερμανία (ως Δυτική Γερμανία), η Ιταλία κι η Βραζιλία, έχουν κερδίσει το δεύτερο τρόπαιο δύο φορές. Το τρόπαιο δεν θα αντικατασταθεί μέχρι το 2038, οπότε και θα γεμίσει ο χώρος στο κύπελλο, όπου αναγράφονται τα ονόματα των τροπαιούχων. Το τρόπαιο έχει ύψος 36 εκατοστά, είναι από χρυσό 18 καρατίων και ζυγίζει 10,97 κιλά. Η βάση του αποτελείται από δυο στρώματα ημιπολύτιμου μαλαχίτη και στο κάτω μέρος του αναγράφονται οι χρονιές και οι νικητές του κυπέλλου από το 1974 και ύστερα. Οι νικητές κρατάνε το κύπελλο για 4 χρόνια, μέχρι την επόμενη διοργάνωση και ύστερα παίρνουν ένα επιχρυσωμένο ακριβές αντίγραφο.
Η διοργάνωση των πρώτων μουντιάλ δίνονταν στις χώρες κατά τη διάρκεια των συναντήσεων της συνέλευσης της FIFA. Η επιλογή της τοποθεσίας διεξαγωγής των αγώνων αποτελούσε πεδίο αντιπαράθεσης, ιδιαίτερα ανάμεσα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης, τα δύο ποδοσφαιρικά κέντρα της εποχής (αλλά και σήμερα). Κι αυτό γιατί τις δύο ηπείρους χώριζε ταξίδι τριών εβδομάδων με πλοίο. Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958, για να αποφευχθούν μελλοντικές αντιπαραθέσεις και μποϊκοτάζ, η FIFA άρχισε να δίνει εναλλάξ τη διοργάνωση σε χώρες των δύο ηπείρων, πράγμα που συνεχίστηκε μέχρι και το μουντιάλ της Γαλλίας του 1998.
Το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που καλύφθηκε από την τηλεόραση ήταν του 1954. Σήμερα το μουντιάλ αποτελεί το αθλητικό γεγονός που έχει τη μεγαλύτερη τηλεθέαση στο κόσμο, ξεπερνώντας ακόμα και τους Ολυμπιακούς αγώνες αποδεικνύοντας περίτρανα ότι η «στρογγυλή αυτή θεά» συνεχίζει να μαγεύει το πλήθος.
Καστρινού Ανδριάνα
Ιστορικός-Αρχαιολόγος
Σάββατο 10 Ιουλίου 2010
Διοικητική Μεταρρύθμιση Καλλικράτη
Διοικητική Μεταρρύθμιση Καλλικράτη
Τα τελευταία «Καλλικρατικά» δεδομένα θέλουν έδρα του νέου δήμου Ανδραβίδας-Κυλλήνης τα Λεχαινά και ιστορική έδρα τη Βάρδα. Όλο αυτό το διάστημα αυτές οι δυο γειτονικές πόλεις βρίσκονταν σε μια διαρκή αναστάτωση αλλά και αντιπαράθεση για την παραχώρηση της έδρας.
Μετά την επίλυση και αυτού του θέματος, θα πρέπει να επικρατεί ένα φιλικό κλίμα αλλά και ένα αμοιβαίο αίσθημα υποστήριξης και σεβασμού. Τόσο τα Λεχαινά όσο και η Βάρδα είναι δύο μέρη με μεγάλη ιστορία και αντοχή στο χρόνο. Αυτά είναι δεδομένα που τόσο ο ίδιος ο πληθυσμός όσο και οι δημοτικοί σύμβουλοι της εκάστοτε περιοχής, των οποίων η γνώμη μερικές φορές επηρεάζει άμεσα τη σκέψη του λαού, δε θα πρέπει να λησμονούν και να οδηγούν τους πολίτες σε παραπλανητικούς δρόμους σκέψης και στην οδήγηση λανθασμένων αποφάσεων αποκρύπτοντας το γεγονός ότι δεν υπήρχε καμία διαβούλευση από το Υπουργείο και ότι στην περίπτωσή μας, και αποκλειστικά για το δήμο μας εν συγκρίσει με όλη την Ελλάδα, ίσχυσε μόνο το «κεντροβαρικό» και όχι το πληθυσμιακό κριτήριο απονομής της έδρας του δήμου.
Υπάρχει όμως μια αντίφαση, τα Λεχαινά έχουν τις περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες, η Βάρδα έχει τον περισσότερο κόσμο.. Έχει παρατηρηθεί το εξής φαινόμενο, με το κλείσιμο των δημόσιων υπηρεσιών το μεσημέρι η κίνηση στη περιοχή των Λεχαινών αποδυναμώνει αισθητά και ο κόσμος δεν κυκλοφορεί πλέον μαζικά. Σε αντίθεση στην περιοχή της Βάρδας οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, και κατά κύριο λόγο της νύχτας, η κίνηση του κόσμου είναι ιδιαίτερα αισθητή και ολοένα αυξανόμενη. Επομένως καταλήγουμε εύκολα στο συμπέρασμα ότι τα Λεχαινά «κάτι κάνουν λάθος» και πρέπει να σπεύσουν να το διορθώσουν άμεσα, καθότι ως έδρα νέου δήμου οφείλει να αποκτήσει τη δυναμικότητα της Βάρδας και σαφώς να την ξεπεράσει, έαν φυσικά έχει τη δύναμη και κυρίως τη θέληση. Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η «καρδιά» είναι οι νέοι της. Είναι συχνό φαινόμενο τα παιδιά που φεύγουν για σπουδές, μετά την ολοκλήρωσή τους, να επιστρέφουν στη γενέτειρά τους την οποία και επιλέγουν ως έδρα για την επαγγελματική τους σταδιοδρομίας. Έτσι υπάρχει βαθμιαία αλλά και σταθερή ανάπτυξη της περιοχής και κατ΄ επέκταση της ζωής της Βάρδας. Με το να φροντίζουν οι ίδιοι οι κάτοικοι καθημερινά να καλυτερεύουν την ποιότητα των μαγαζιών τους, συμβάλλουν δυναμικά στην χρησιμοποίηση της περιοχής σα «μαγνήτη» για τους νέους και όχι μόνο…
Καστρινού Ανδριάνα
Ιστορικός-Αρχαιολόγος
Τα τελευταία «Καλλικρατικά» δεδομένα θέλουν έδρα του νέου δήμου Ανδραβίδας-Κυλλήνης τα Λεχαινά και ιστορική έδρα τη Βάρδα. Όλο αυτό το διάστημα αυτές οι δυο γειτονικές πόλεις βρίσκονταν σε μια διαρκή αναστάτωση αλλά και αντιπαράθεση για την παραχώρηση της έδρας.
Μετά την επίλυση και αυτού του θέματος, θα πρέπει να επικρατεί ένα φιλικό κλίμα αλλά και ένα αμοιβαίο αίσθημα υποστήριξης και σεβασμού. Τόσο τα Λεχαινά όσο και η Βάρδα είναι δύο μέρη με μεγάλη ιστορία και αντοχή στο χρόνο. Αυτά είναι δεδομένα που τόσο ο ίδιος ο πληθυσμός όσο και οι δημοτικοί σύμβουλοι της εκάστοτε περιοχής, των οποίων η γνώμη μερικές φορές επηρεάζει άμεσα τη σκέψη του λαού, δε θα πρέπει να λησμονούν και να οδηγούν τους πολίτες σε παραπλανητικούς δρόμους σκέψης και στην οδήγηση λανθασμένων αποφάσεων αποκρύπτοντας το γεγονός ότι δεν υπήρχε καμία διαβούλευση από το Υπουργείο και ότι στην περίπτωσή μας, και αποκλειστικά για το δήμο μας εν συγκρίσει με όλη την Ελλάδα, ίσχυσε μόνο το «κεντροβαρικό» και όχι το πληθυσμιακό κριτήριο απονομής της έδρας του δήμου.
Υπάρχει όμως μια αντίφαση, τα Λεχαινά έχουν τις περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες, η Βάρδα έχει τον περισσότερο κόσμο.. Έχει παρατηρηθεί το εξής φαινόμενο, με το κλείσιμο των δημόσιων υπηρεσιών το μεσημέρι η κίνηση στη περιοχή των Λεχαινών αποδυναμώνει αισθητά και ο κόσμος δεν κυκλοφορεί πλέον μαζικά. Σε αντίθεση στην περιοχή της Βάρδας οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, και κατά κύριο λόγο της νύχτας, η κίνηση του κόσμου είναι ιδιαίτερα αισθητή και ολοένα αυξανόμενη. Επομένως καταλήγουμε εύκολα στο συμπέρασμα ότι τα Λεχαινά «κάτι κάνουν λάθος» και πρέπει να σπεύσουν να το διορθώσουν άμεσα, καθότι ως έδρα νέου δήμου οφείλει να αποκτήσει τη δυναμικότητα της Βάρδας και σαφώς να την ξεπεράσει, έαν φυσικά έχει τη δύναμη και κυρίως τη θέληση. Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η «καρδιά» είναι οι νέοι της. Είναι συχνό φαινόμενο τα παιδιά που φεύγουν για σπουδές, μετά την ολοκλήρωσή τους, να επιστρέφουν στη γενέτειρά τους την οποία και επιλέγουν ως έδρα για την επαγγελματική τους σταδιοδρομίας. Έτσι υπάρχει βαθμιαία αλλά και σταθερή ανάπτυξη της περιοχής και κατ΄ επέκταση της ζωής της Βάρδας. Με το να φροντίζουν οι ίδιοι οι κάτοικοι καθημερινά να καλυτερεύουν την ποιότητα των μαγαζιών τους, συμβάλλουν δυναμικά στην χρησιμοποίηση της περιοχής σα «μαγνήτη» για τους νέους και όχι μόνο…
Καστρινού Ανδριάνα
Ιστορικός-Αρχαιολόγος
Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010
Όταν η Βουπρασία γιορτάζει…
Όταν η Βουπρασία γιορτάζει…
«Βουπράσια 2010»
Ο δήμος Βουπρασίας σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό και Μορφωτικό Σύλλογο Βάρδας, πιστοί στη παράδοση, οργανώνουν για ακόμη μια χρονιά τα Βουπράσια 2010. Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 1975 και οι εκδηλώσεις με το όνομα «Βουπράσια», όνομα απόλυτα συνυφασμένο με το Δήμο Βουπρασίας, ξεκίνησαν πριν 30 χρόνια περίπου. Τα δύο πρώτα χρόνια η γιορτή αυτή γινόταν με μουσικά συγκροτήματα, τα οποία παρίστανται ύστερα από έκκληση του δήμου, στο γήπεδο της Βάρδας. Πρώτη φορά που ξεκίνησαν τα πολιτιστικά τμήματα τοποθετείται το 1982-83 δημιουργώντας χορευτικά αλλά και θεατρικά τμήματα των οποίων οι παραστάσεις δίνονταν στην πλατεία Γ. Καλάκου. Αργότερα ως χώρος πραγματοποίησης τους τέθηκε η πλατεία Ελευθερίας, στο κέντρο της Βάρδας.
Ο Σύλλογος δούλεψε όλα αυτά τα χρόνια σκληρά, με πίστη και ομαδικότητα παρουσιάζοντας τμήματα που απαρτίζονταν από νέους και όχι μόνο, καταρτίζοντας πια τις εκδηλώσεις αυτές αναγκαίες για τα πολιτιστικά δρώμενα του δήμου. Τα πολιτιστικά τμήματα έδωσαν παραστάσεις όχι μόνο στη Βάρδα, αλλά και σε όλη σχεδόν την Ηλεία γνωστοποιώντας το πολιτιστικό αυτό μεγαλείο. Χορηγοί αλλά και αρωγοί αυτών των τμημάτων στάθηκαν από την πρώτη στιγμή οι ίδιοι οι κάτοικοι, η κοινότητα και φυσικά ο Δήμος προσφέροντας απλόχερα οτιδήποτε χρειαζόταν για τη σωστή διεκπεραίωσή τους. Από το 2001 άρχισε και η λειτουργία και μουσικών τμημάτων η οποία συνέβαλε άμεσα στη διασκέδαση του κόσμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί αισθητή δυσκολία λειτουργίας των θεατρικών αλλά και χορευτικών τμημάτων που απαρτίζονταν κυρίως από εφήβους, λόγω των μεγάλων υποχρεώσεων τους στο σχολείο καθώς επίσης και των αυξημένων ωραρίων των φροντιστηριακών τους μαθημάτων.
Η αυλαία λοιπόν των πενταήμερων πολιτιστικών αυτών εκδηλώσεων ανοίγει την Τετάρτη 07-07-2010 με ποδηλατοδρομία στις 19:30. Στη συνέχεια την Πέμπτη 08-07-2010 στις 20:45 στην πλατεία Ελευθερίας, θα γίνει επίδειξη αυτοάμυνας/καράτε από τα παιδιά του Αθλητικού Συλλόγου και στις 22:00 θα ακολουθήσει κινηματογραφική βραδιά. Την 3η μέρα, Παρασκευή 09-07-2010 και ώρα 20:30 είναι η παρουσίαση μουσικού τμήματος, αρμονίου και πιάνου και στις 21:30 μοντέρνων χορών από τα χορευτικά τμήματα του πολιτιστικού συλλόγου Βάρδας, ενώ το Σάββατο 10-07-2010 , 4η μέρα των εκδηλώσεων, θα πραγματοποιηθεί απονομή μεταλλίων και δώρων στους νικητές της Ποδηλατοδρομίας στις 20:30. Στις 21:00 ακολουθεί ομιλία-ενημέρωση για θέματα οδικής ασφάλειας από εκπρόσωπο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ηλείας, και στις 22:00 όλοι οι πολίτες του δήμου μας θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν μια μουσική βραδιά με λαϊκή συναυλία και την ακολουθία ορχήστρας του ηλείου συνθέτη Βασίλη Πάτσιου. Τέλος, αιμοδοσία στην αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου Βάρδας θα γίνει από τις 8:00 έως τις 14:00, και παραδοσιακοί χοροί από όλη την Ελλάδα που θα πραγματοποιηθούν από τα χορευτικά τμήματα του συλλόγου μας θα δώσουν την τελευταία διασκεδαστική πινελιά στις εκδηλώσεις μας αυτές την 5η και τελευταία μέρα, Κυριακή 11-07-2010, στις 21:00.
Με αυτό τον τρόπο θα κλείσει και ο φετινός κύκλος των καθιερωμένων πολιτιστικών εκδηλώσεων του δήμου Βουπρασίας οι οποίες θα έχουν σίγουρα ιδιαίτερη συναισθηματική κυρίως αξία καθώς είναι η τελευταία φόρα που θα πραγματοποιηθούν, τουλάχιστον με το όνομα «Βουπράσια», λόγω της αλλαγής ονόματος του δήμου σύμφωνα με τα Καλλικρατικά δεδομένα. Ας ελπίσουμε ότι η πολιτιστική αυτή κληρονομιά δε θα περάσει στη λήθη μετά από αυτή την χωροταξική αλλαγή.
Καστρινού Ανδριάνα
Ιστορικός-Αρχαιολόγος
«Βουπράσια 2010»
Ο δήμος Βουπρασίας σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό και Μορφωτικό Σύλλογο Βάρδας, πιστοί στη παράδοση, οργανώνουν για ακόμη μια χρονιά τα Βουπράσια 2010. Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 1975 και οι εκδηλώσεις με το όνομα «Βουπράσια», όνομα απόλυτα συνυφασμένο με το Δήμο Βουπρασίας, ξεκίνησαν πριν 30 χρόνια περίπου. Τα δύο πρώτα χρόνια η γιορτή αυτή γινόταν με μουσικά συγκροτήματα, τα οποία παρίστανται ύστερα από έκκληση του δήμου, στο γήπεδο της Βάρδας. Πρώτη φορά που ξεκίνησαν τα πολιτιστικά τμήματα τοποθετείται το 1982-83 δημιουργώντας χορευτικά αλλά και θεατρικά τμήματα των οποίων οι παραστάσεις δίνονταν στην πλατεία Γ. Καλάκου. Αργότερα ως χώρος πραγματοποίησης τους τέθηκε η πλατεία Ελευθερίας, στο κέντρο της Βάρδας.
Ο Σύλλογος δούλεψε όλα αυτά τα χρόνια σκληρά, με πίστη και ομαδικότητα παρουσιάζοντας τμήματα που απαρτίζονταν από νέους και όχι μόνο, καταρτίζοντας πια τις εκδηλώσεις αυτές αναγκαίες για τα πολιτιστικά δρώμενα του δήμου. Τα πολιτιστικά τμήματα έδωσαν παραστάσεις όχι μόνο στη Βάρδα, αλλά και σε όλη σχεδόν την Ηλεία γνωστοποιώντας το πολιτιστικό αυτό μεγαλείο. Χορηγοί αλλά και αρωγοί αυτών των τμημάτων στάθηκαν από την πρώτη στιγμή οι ίδιοι οι κάτοικοι, η κοινότητα και φυσικά ο Δήμος προσφέροντας απλόχερα οτιδήποτε χρειαζόταν για τη σωστή διεκπεραίωσή τους. Από το 2001 άρχισε και η λειτουργία και μουσικών τμημάτων η οποία συνέβαλε άμεσα στη διασκέδαση του κόσμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί αισθητή δυσκολία λειτουργίας των θεατρικών αλλά και χορευτικών τμημάτων που απαρτίζονταν κυρίως από εφήβους, λόγω των μεγάλων υποχρεώσεων τους στο σχολείο καθώς επίσης και των αυξημένων ωραρίων των φροντιστηριακών τους μαθημάτων.
Η αυλαία λοιπόν των πενταήμερων πολιτιστικών αυτών εκδηλώσεων ανοίγει την Τετάρτη 07-07-2010 με ποδηλατοδρομία στις 19:30. Στη συνέχεια την Πέμπτη 08-07-2010 στις 20:45 στην πλατεία Ελευθερίας, θα γίνει επίδειξη αυτοάμυνας/καράτε από τα παιδιά του Αθλητικού Συλλόγου και στις 22:00 θα ακολουθήσει κινηματογραφική βραδιά. Την 3η μέρα, Παρασκευή 09-07-2010 και ώρα 20:30 είναι η παρουσίαση μουσικού τμήματος, αρμονίου και πιάνου και στις 21:30 μοντέρνων χορών από τα χορευτικά τμήματα του πολιτιστικού συλλόγου Βάρδας, ενώ το Σάββατο 10-07-2010 , 4η μέρα των εκδηλώσεων, θα πραγματοποιηθεί απονομή μεταλλίων και δώρων στους νικητές της Ποδηλατοδρομίας στις 20:30. Στις 21:00 ακολουθεί ομιλία-ενημέρωση για θέματα οδικής ασφάλειας από εκπρόσωπο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ηλείας, και στις 22:00 όλοι οι πολίτες του δήμου μας θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν μια μουσική βραδιά με λαϊκή συναυλία και την ακολουθία ορχήστρας του ηλείου συνθέτη Βασίλη Πάτσιου. Τέλος, αιμοδοσία στην αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου Βάρδας θα γίνει από τις 8:00 έως τις 14:00, και παραδοσιακοί χοροί από όλη την Ελλάδα που θα πραγματοποιηθούν από τα χορευτικά τμήματα του συλλόγου μας θα δώσουν την τελευταία διασκεδαστική πινελιά στις εκδηλώσεις μας αυτές την 5η και τελευταία μέρα, Κυριακή 11-07-2010, στις 21:00.
Με αυτό τον τρόπο θα κλείσει και ο φετινός κύκλος των καθιερωμένων πολιτιστικών εκδηλώσεων του δήμου Βουπρασίας οι οποίες θα έχουν σίγουρα ιδιαίτερη συναισθηματική κυρίως αξία καθώς είναι η τελευταία φόρα που θα πραγματοποιηθούν, τουλάχιστον με το όνομα «Βουπράσια», λόγω της αλλαγής ονόματος του δήμου σύμφωνα με τα Καλλικρατικά δεδομένα. Ας ελπίσουμε ότι η πολιτιστική αυτή κληρονομιά δε θα περάσει στη λήθη μετά από αυτή την χωροταξική αλλαγή.
Καστρινού Ανδριάνα
Ιστορικός-Αρχαιολόγος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)