«Το μοναδικό ασφαλές τσιγάρο είναι το τελευταίο σου»

«Το μοναδικό ασφαλές τσιγάρο
είναι το τελευταίο σου»


1η Σεπτεμβρίου, ημέρα σταθμός για την «ιστορία» του καπνίσματος, καθώς τίθεται πλέον σε εφαρμογή η καθολική απαγόρευσή του, χωρίς εξαίρεση, σε όλους τους δημόσιους χώρους ενώ καταργούνται τα καπνιστήρια σε όλους τους χώρους εργασίας. Επίσης απαγορεύεται πια οποιαδήποτε εξωτερική διαφήμιση για τσιγάρα ακόμη και στις τέντες των περιπτέρων. Επιτρέπεται εσωτερικά μόνο στα μαγαζιά με είδη καπνού. Προβλέπονται πρόστιμα από 500 έως και 10000 ευρώ για τους παραβάτες. Η υπουργός Υγείας, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου σε δηλώσεις της, τόνισε ότι αυστηροποιούνται οι έλεγχοι τους οποίους θα πραγματοποιούν επόπτες δημόσιας υγείας των νομαρχιών, η δημοτική αστυνομία αλλά και το Λιμενικό Σώμα στους χώρους ευθύνης του. Κατά πόσο βέβαια θα τηρηθούν τα εν λόγω, δεν το ξέρουμε ακόμα αλλά ας ελπίσουμε ότι όλοι θα κατανοήσουν την ζωτική αξία του μέτρου αυτού.
Είναι ευρέως γνωστό και αναντίρρητα αποδεκτό ότι κάθε 13 δευτερόλεπτα 1 άνθρωπος πεθαίνει εξ αιτίας του καπνίσματος. Αναμφισβήτητα λοιπόν το ποσοστό των θανάτων που σχετίζονται με το κάπνισμα είναι πολύ υψηλό. Έτσι οι διάφορες ενέργειες από την πλευρά των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι απόλυτα αναγκαίες. Έχει παρατηρηθεί ότι το μεγαλύτερο ποσοστό καπνιστών είναι νέοι κυρίως εφηβικής ηλικίας. Πολύ συχνά το κάπνισμα αρχίζει τυχαία. Χωρίς να το πολυσκεφτούν τα παιδιά ακολουθούν το «ρεύμα» παρασυρόμενοι από έτερους συνομήλικους τους. Αρκετοί είναι αυτοί που έχουν την ψευδαίσθηση ότι με το κάπνισμα μεγάλωσαν η ότι τους προσδίδει κάποιο «στυλ». Για μερικούς, το κάπνισμα αποτελεί ένα μέσο
για να εισχωρήσουν και να ανήκουν στους σωστούς, κατά τη γνώμη τους, κύκλους/ομάδες. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που δοκιμάζουν τον καπνό από περιέργεια αλλά και αυτοί που καπνίζουν από αντίδραση στους κανονισμούς. Το κάπνισμα έχει γίνει συνήθεια για αρκετούς νέους. Μερικοί συνηθίζουν να καπνίζουν στα διαλείμματα και σε άλλους αρέσει να καπνίζουν μετά το γεύμα. Όταν μία συνήθεια εδραιωθεί είναι δύσκολο να την κόψει κανείς.
Άμεσο και σημαντικότατο ρόλο στη διαμόρφωση της καπνιστικής συνήθειας και των ενδεχόμενων ασθενειών των παιδιών παίζει το οικογενειακό περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά με πατέρα καπνιστή έχουν κατά 42%, περισσότερες πιθανότητες, από τα παιδιά των μη καπνιστών, να παρουσιάσουν καρκίνο, μια από τις πλέον διαδεδομένες και συχνές επιπτώσεις του τσιγάρου. Το τσιγάρο περιέχει 4000 ουσίες απόλυτα καταστροφικές για την υγεία, μεταξύ των οποίων είναι η πίσσα, από τις πλέον βλαβερές, και η νικοτίνη.
Όλοι πρέπει να αναλογιστούμε τις σοβαρότατες ασθένειες που προκαλούνται από το κάπνισμα οι οποίες ποικίλουν. Ο καρκίνος του πνεύμονα, το άσθμα, η βρογχίτιδα, η πνευμονία, τα εμφράγματα, το έλκος, η ελάττωση της πνευματικής διαύγειας, η μείωση της σωματικής ευεξίας και το κιτρίνισμα των δοντιών είναι λίγα από τα προβλήματα της εξάρτησης αυτής. Υπάρχουν τέσσερις τύποι καπνιστών: οι γνώστες, οι οποίοι γνωρίζουν σχετικά με το κάπνισμα αλλά δεν έχουν αποφασίσει αν θα το αρχίσουν ή όχι, οι πειραματιζόμενοι, που καπνίζουν σποραδικά, πιθανώς μόνο στα πάρτυ, συχνά περνούν πολλοί μήνες χωρίς να έχουν καπνίσει, οι τακτικοί, αυτοί που καπνίζουν τακτικά δηλαδή, π.χ. το σαββατοκύριακο ή τακτικά μέσα στην ημέρα, και τέλος οι εθισμένοι, οι οποίοι έχουν εθιστεί στη νικοτίνη και υποφέρουν από στερητικά συμπτώματα όταν δεν μπορούν να καπνίσουν. Ας δούμε λοιπόν σε πια κατηγορία ανήκουμε και ας πράξουμε αναλόγως σκεπτόμενοι πρώτα από όλα την αξία της υγείας μας και κατ’ επέκταση της ίδιας μας της ζωής, την οποία καταστρέφει αργά αλλά απόλυτα αποτελεσματικά το κάπνισμα. Η κατηγορία βέβαια στην οποία πρέπει να ενταχθούμε για να ζήσουμε καλά και για πολύ χρόνο ακόμα είναι μόνο μια, αυτή των μη καπνιστών. Η επιλογή είναι προσωπική απόφαση, η πράξη όμως είναι απόφαση ζωής.


Καστρινού Ανδριάνα
Ιστορικός-Αρχαιολόγος